En hop , bij deze muisklik zijn we er weer ….
Ik wil je laten weten hoe gelukkig ik ben op mijn nieuw ingeslagen weg, voor ik naar onze « Kibboutz » in la douce France vertrek (jawel, 15 jaar geleden kochten we – samen met enkele vrienden – een “grote doening” in de Dordogne….een paradijs ☺ ☺ ☺).
Sommigen konden mijn profiel aanpassing volgen op LinkedIn (http://be.linkedin.com/pub/olivier-brissaud/0/923/3a9/). Dit zijn de feiten, maar wat werkelijk telt, wat me meest interessant lijkt en wat ik met jullie wil delen is het mannetje dat zijn eigen weg gaat, een bewegend stipje op de grotere kaart, steeds voorwaarts… waarheen … waarom? Velen weten hoeveel energie het me kostte om te gaan zoeken, mezelf te oriënteren, dingen te begrijpen, en te ontdekken waar ik nuttig zou kunnen zijn en waar ik genoegen zou kunnen beleven om mee te werken aan verbetering ……. van mijn omgeving. Mijn materiaaltas met al mijn werktuigen paste ik aan, ik verwisselde enkele gereedschappen om meer aangepaste te kiezen die de aanloop mogelijk maken. Dat omvatte ook het laten vallen van sommige van mijn gevestigde overtuigingen, … het achterlaten van clichés met vooroordelen over de « andere » of met oordelen van anderen over anderen.
Ik pluk er dan ook de vruchten van sinds enkele maanden: die vruchten brengen tegelijk ook nieuwe smaken, geen ontgoochelingen tot zover. Mijn bundeltje geraakt echter bijna vol en ik zal voorzichtig moeten zijn wanneer ik een vrucht wil toevoegen. Bovendien wordt hij ook zwaarder door de stenen die ik opraap om een brug te bouwen. . Ik vertel jullie er meer over bij een volgende episode ☺ ☺ ☺. Aan allen een grote « Merci » voor het vertrouwen en de vriendschap.
Toegegeven, niet alles is mooier en aangenamer. Als ik tram en bus gebruik –vaak sneller en zeker meer ecologisch verantwoord- ben ik meer in voeling met mijn medemens dan met de auto –zeker bij warm weer en volle tram…. ☺ ☺ ☺. Ik heb ook meer aandacht voor hun gedrag, wat achter het stuur, in de file niet voor de hand ligt. Beeld je in dat het me overkwam dat men me een zitplaats aanbood in de bus … wie dan wel? Ikke ? jawel : ikke ☺
OK: naast beleefd en voorkomend was het tegelijk een koude douche voor me met een plots besef van ouder worden, daar waar ik me net jonger voel, vol energie, een herboren jongeman zowaar… ☺ ☺ ☺. Alle gekheid op een stokje : ik voel me goed met alle gebeurtenissen, ontdekkingen, ontmoetingen en ervaringen.
Ik leg even de riem af over enkele weken : ik ga CD’s beluisteren (jawel, ik heb ze zowaar gekocht van mijn eerste inkomsten uit mijn eerste fakturatie), tennis spelen met mijn geliefde partner, mijn schildermateriaal ter hand nemen om me onder de notelaar samen met mijn leraar onledig te houden, repeteren voor mijn Händel koor-optreden in november (het oratorium, Judas Maccabäus,; mooi maar moeilijk), om ’s avonds de wereld opnieuw uit te vinden met de vrienden rond de tafel… en s’anderendaags de route verder zetten.
Als je in de buurt komt in ZW Frankrijk dan mag je niet nalaten goedendag te komen zeggen om een moment samen te beleven.
Olivier
Juli 2013
